Vergeet wat je weet over elfen. Behalve hun slanke, atletische uiterlijk en hun puntige oren hebben Markus Heitz’ duistere Alfen weinig te maken met de wezens die wij kennen uit sprookjes of Tolkiens Midden-aarde. In ‘De legende van de Alfen’ zijn het duistere creaturen, oorlogszuchtig, machtig en uit op wereldheerschappij.
In de vorige boeken konden we lezen hoe de Alfen geconfronteerd werden met een oeroude vijand die hun rijk bijna geheel veroverde en vernietigde. De hoofdstad van de Alfen werd letterlijk verzwolgen en verteerd door een stroom bijtend zuur. Een groot deel van de bevolking ging ten onder of stierf aan een geheimzinnige, dodelijke ziekte. Ver van het oorspronkelijke rijk hebben de machtige Onsterfelijken zich verschanst met een restant van hun leger. Daar bouwen ze een nieuw rijk op, dat Het Veilige Land — waar dwergen en mensen wonen — in schoonheid en macht moet overtreffen.
De weinige overlevenden die ontsnapten aan de invallers en de ziekte overleefden, hebben zich opgesloten binnen de versterkte muren van hun vestingstad. Onder leiding van de krijgsheer Aïsolon wachten ze de oproep af van hun heersers om terug te keren naar het rijk voor een laatste veldslag. Ze dromen ervan hun vaderland te heroveren en hun macht weer uit te breiden.
Een Alfendrieling wordt (onterecht of terecht) beschuldigd van moord en verbannen. Ze proberen terug naar huis te keren vanuit een duister, ondergronds rijk waar vergeten nachtmerries en onbekende schepsels hen bedreigen. Een ontmoeting met een oude, legendarische dwerg zal hun lot en dat van Alfen en dwergen voor altijd veranderen. Ondertussen is duidelijk dat er tussen mensen, elfen, dwergen en Alfen een beslissende slag nadert. Opgesloten in de Zwarte Kloof nemen de Alfen uiteindelijk een beslissing die het tij van de oorlog kan doen keren.
In deze reeks, de ‘Legenden van de Alfen’, slaagt Heitz erin de lezer sympathie te laten krijgen voor de duistere, wrede schepsels die de Alfen zijn. Meer zelfs, net hun boosaardige charme en donkere kantjes maken hen op overtuigende wijze de geliefkoosde hoofdrolspelers in deze boeken. Alweer een aanrader in het genre. [David Martens] Verberg tekst

In de 'Dwergen'-cyclus van deze Duitse auteur wordt de strijd van de bewoners van het Veilige Land tegen de kwaadaardige Alfen beschreven. De Alfen lijken op elfen, maar zijn arrogant, oorlogszuchtig en belichamen het kwade. In de 'Legenden van de Alfen', waarvan dit het derde en laatste deel is, staan zij centraal. Een groep Alfen maakt zich op voor de laatste, beslissende strijd in het Veilige Land. Het is vrij uniek dat een fantasy-auteur de kwaadaardige personages als hoofdpersonen neemt. De Alfen krijgen zo meer reliëf en alhoewel nog steeds weinig aangename sujetten, wordt het nu duidelijker wat hen beweegt. Ook een fantasy-wereld is niet zwart-wit, maar een studie in grijstinten. Het is noodzakelijk dat de lezer bekend is met de eerdere delen ('Gerechtvaardige toorn', 2010 en ' en 'Dagen van vergelding', 2011)* en kennis met de 'Dwergen'-boeken is gewenst omdat zo dwarsverbanden duidelijk worden, hetgeen het leesplezier verhoogt. Zoals verwacht kan worden in epische fantasy spelen veel personages een rol. De lijst met 'dramatis personae' voorin het boek is dan ook welkom. Het goed te volgen plot komt niet tot een afronding; zoals de auteur in het nawoord aangeeft zal er nog een deel volgen. Kleine druk. Met twee kaarten. Verberg tekst