Zo gaat het leven van het kindje voort / Totdat het terugkomt waar het hoort ..." Zo eindigt Frederik het naar eigen zeggen plechtige gedicht dat hij een paar dagen voor de geboorte van de nieuwe baby schrijft die bij zijn nieuwe vakantievrienden wordt verwacht. Doordat de droom van het jonge gezin stukgeslagen wordt en de baby bij de bevalling niet levensvatbaar blijkt, krijgt Frederiks gedicht ongewild een heel droeve diepere betekenis.

Een dood vogeltje vertelt met veel respect voor alle betrokkenen en voor de verschillende reacties en manieren om te rouwen het verhaal van een te groot en te vroegtijdig verlies. Verdriet en pijn worden niet verdrongen, evenmin hoe moeilijk het is om er mee om te gaan. De spijt dat Annemaries kindje niet in haar eigen armen kan sterven, Frederiks eerste, overweldigende ervaring van medelijden, de in hun oprechtheid en onwetendheid tegelijk kwetsende en zalvende uitspraken van de kleuters Zwaantje en Merel zijn aspecten uit het rouwproces die gedramatiseerd noch vermeden worden, maar fijngevoelig en tactvol verwoord.

Dit werk won in 1987 een Boekenleeuw. Diane Broeckhoven weet een intelligente en sensibele jongen van elf in een open, communicatief gezin neer te zetten en bereikt bijna over heel de lijn geloofwaardigheid, al dreigt Frederik af en toe de grens van papieren modeljongen te overschrijden. Vooral uit de in bepaalde scènes sprankelende stijl blijkt het inlevingsvermogen in de beeldende fantasie van een fris kind. Ongetwijfeld heeft Diane Broeckhoven met Een dood vogeltje 14 jaar geleden een taboedoorbrekend werk geschreven. Paradoxaal genoeg heeft de auteur hiervoor geen alles overschrijdende durf nodig gehad, geen schreeuwerige slogans, niet de kick van de schok. Dankzij serene eerlijkheid en schroom ten aanzien van het onvatbare en onherroepelijke heeft het werk het potentieel in zich van wat Annemarie Frederik toeschrijft: "Je bent een echte dichter, Frederik, en tegelijkertijd een 'opener', je hebt het sleuteltje in handen om iemands hart te openen." Vanaf 10 jaar. [Katrien Vloeberghs] Verberg tekst

Frederik (10), op vakantie met zijn moeder en broer op Texel, beleeft mee hoe de vrouw van een bevriend echtpaar een doodgeboren baby krijgt. Het thema van het boek is de moeite van de vrouw en haar omgeving om dit te verwerken. Frederik vervult hierin een bijzondere rol. Het verhaal speelt in een milieu waarin gezond voedsel, natuurliefde en de aandacht voor gevoelsmatige relaties belangrijk wordt gevonden. De ontroering, die het boek wekt, heeft zeker te maken met de kundige wijze van vertellen. Ze wordt echter ook veroorzaakt doordat er een gesloten, op zichzelf gericht milieu wordt geschetst, waarin zulk een mooi wederkerig invoelingsvermogen mogelijk is, maar dat in een breder gepresenteerde realiteit ongeloofwaardig zou zijn. In dit opzicht is het boek sentimenteel. Somber is het verhaal niet. Er zijn, ondanks alles, talrijke vrolijke vakantiegebeurtenissen. Ook wordt het verdriet positief verwerkt. Het boek is driemaal bekroond. Pocket met een aantrekkelijke kleurige omslagillustratie; goede letter en marges. De tekeningen zijn in deze editie weggelaten en achterin is informatie over de auteur toegevoegd. Verberg tekst